Urteak dira elkar ikurik gabe izan gerala nahiz eta gure idatziak eta hainbat irudiek hutsune hori astiro-astiro estali. Egia esan duela sei bat urte ikasi nuen posta elektronikoaren mandamendu bat idazleek noizbehinka ikusi behar zirela, batez ere, beraien artean sortutako harremanari edonolako indar bat emateko. Adiskide batek esaten zidan postal jaso/bidaltzean hainbat pertsonekin errobotak zirela uste zuela. Hau, da pertsonai irrealak zirela eta beraien testuak errobot bat ala edonorrek idazten zituela. Ni zera galdetu nion iadiskide honi: eta zertarako hori? Galdera erantzunik gabe geratu zen eta arnasten genuen aide hartan erantzunak ugalduz hasten ziren: ba norbat kontentu izateko, norbat kontrolatzeko, ilusio faltsuak borobiltzeko...
Beno. lantzian behien interneten bidez harrremana ditudan lagunekin aurrez-aurre egoteko parada prestatzea ez da gauza inozoa.
Eguzkia, hodeiak eta hondartza
Kantabriako kostaldea. I.Alonso
