Eguzkia, hodeiak eta hondartza

Eguzkia, hodeiak eta hondartza
Kantabriako kostaldea. I.Alonso

viernes, 30 de diciembre de 2016

Urte bat eskutik alde egiten da.

Urte bat eskutik alde egiten du eta ondoren beste berri bat datorkigula baikortasunez ikusten dugu 2017.a. Ia ez gara denbora honetan 366 egunak eman duten guztiaz ohartu. Dena pasadan iritsi da eta gure ametsen zati txiki bat egi bihurtu dela esan beharko dugo. Gabonetako oparotasuna guregana zabaltzen da etengabeko iturri argitsu baten herri zokoratu baten antzera. Non nahi aurpegiak so mendietako Olentzaroren opariei. Baldin eta mereziak gebituen baino gehiago baziren datorren urtean ere itzuliko da gure portaera ona ala txarrari sorte ona banatzeko. Opariak, bazkariak, lagunak, erosketak, hotza... e.a.-k osatzen dute Gabonetako egunen batasuna eta errepikapena. Osasuntsu dihardugun une hauetan betirako dihardu dezala askoren egoerak gainditzeko.

Beno, Zorionak eta 2017 urte berri on. Igeri egitea kirola dugunok saiatuko gara hontan jarraitzea.

jueves, 3 de noviembre de 2016

Itsasoari hurrengoarte esango diot

   Joan zen ostiralean, urriaren amaieran, hondartzara joan nintzen asmo bakar batekin. Asmoa zera zen, itsasoan bainatzea ur garden haien handitasuna dastatu nahian.  Egia esan itsasoratu nintzela baina azken boladako ur hotzena sentitu zuen nere gorpuak. Ohi dudanez, astiro sartzen naiz uretan eta ia gorpu osoa ur azpian dagoela aklimatazio ariketari ekiten diot. Joan zen ostiralean asko kostatu zitzaidan gorputza ur hotzean egikitzea,

   Edonola nabaritu nuen uraren hotzberoa aurreko astean baino bi gradu gutxiago zituela eta aldagai honek kanpo giro hotzkirriarekin jasan ezina egin zuen uretatik irten eta jantzi lehorren bila abiatzea. Erdi dardaraka baino azkenean baretu nintzen. Urteko azken tzangada zela ohartu nintzen eta adiskide bati egin nion promesaren arabera hurrengo urteko udaberrirarte ez naiz berriro urgezaletan murgilduko. Azkenean ez dakit faborea lagunari ala neri egiten didan. Biok elkar faboratzen gara: bera bere lasaitasunean eta ni nere osasunean. Aste honetan dutxa bero-epelera pasatu naiz. Udaberritik hona ur hotzez dutxatu naiz.



viernes, 30 de septiembre de 2016

Eguraldiari so eginez

     Botila erdi huts ala edi betearen dilemak askotan azaldu digu edozein pertsonaren maila ezkorra ala baikorraren haina. Demagun ia euririk gabeko egun zerrenda luze bat ondoren bapatean zaparrada berehala datorkigula aterkiak non gorde genituen gogoratzeko denbora gabe eta kale bustira irtetzen garela hiri barneko kaleetatik urjarioa irensten hasteko.

   Eguraldiari buruzko aurrikuspenak egiten dituztenek gero eta akats gutxiagoko txostenak iragartzen dituzte bai irrati, telebista edo beste bideak erabiliz. Adibidez,gaur, ondo dakigu zer giro aurkituko dugun bihar eta ondoren gure jantzia prestatzeko arazorik ez dugu izango. Esijentziaren izaera etengabeak are gehiago eskatzen dute eguraldiaren aurrikuspen hauei: euria egiten ba du zein tankerakoa izango den, zer ordutan botako duen eta bustitze iraunpena zenbat minututan gauzatuko den. 

   Norbaiten bizitzaren barruan egote dira egun berezi eta garrantzi handikoak. Seme-alala baten bataioa, bikote baten ezkontza, bidai bat egiteko aro aproposa... Guzti hauentzako zeruaren itxura zernolakoa izango den jakiteko ba dira tresna. Denok dakigu herri batean ospatzen den urteko azokan egurakdiak duen garrantzia, saltzaileentrat, erosleentzat, bisitarientzat..

   Behin ezagutu nuen gizon batek eta hark esaten zidan egun bakoitzean egingo duen eguraldia finkatua dagoela. Orduan aurrikuspenen betekizuna egun finko batean egingo duen hotza edo beroa erabat neurtzea izango da. Baina gizon honek esaten zidan bezala emaitza bakarra izango da. Argi dago egun berean elur jelatua eta sargori gorra paratzea ia gertaezina izan daitekela.

Eguraldiari so eginez

     Botila erdi huts ala edi betearen dilemak askotan azaldu digu edozein pertsonaren maila ezkorra ala baikorraren haina. Demagun ia euririk gabeko egun zerrenda luze bat ondoren bapatean zaparrada berehala datorkigula aterkiak non gorde genituen gogoratzeko denbora gabe eta kale bustira irtetzen garela hiri barneko kaleetatik urjarioa irensten hasteko.

   Eguraldiari buruzko aurrikuspenak egiten dituztenek gero eta akats gutxiagoko txostenak iragartzen dituzte bai irrati, telebista edo beste bideak erabiliz. Adibidez,gaur, ondo dakigu zer giro aurkituko dugun bihar eta ondoren gure jantzia prestatzeko arazorik ez dugu izango. Esijentziaren izaera etengabeak are gehiago eskatzen dute eguraldiaren aurrikuspen hauei: euria egiten ba du zein tankerakoa izango den, zer ordutan botako duen eta bustitze iraunpena zenbat minututan gauzatuko den. 

   Norbaiten bizitzaren barruan egote dira egun berezi eta garrantzi handikoak. Seme-alala baten bataioa, bikote baten ezkontza, bidai bat egiteko aro aproposa... Guzti hauentzako zeruaren itxura zernolakoa izango den jakiteko ba dira tresna. Denok dakigu herri batean ospatzen den urteko azokan egurakdiak duen garrantzia, saltzaileentrat, erosleentzat, bisitarientzat..

   Behin ezagutu nuen gizon batek eta hark esaten zidan egun bakoitzean egingo duen eguraldia finkatua dagoela. Orduan aurrikuspenen betekizuna egun finko batean egingo duen hotza edo beroa erabat neurtzea izango da. Baina gizon honek esaten zidan bezala emaitza bakarra izango da. Argi dago egun berean elur jelatua eta sargori gorra paratzea ia gertaezina izan daitekela.

jueves, 15 de septiembre de 2016

Udazkenaren atarian inoren zain berriro ere

      Udazkena hemendik egun gutxira etorriko da. Agian azken eguraldi aldaketa sakon hauek jadanik iritsi dela esan genezake. Urtaro aldaketa honek zentzu ezberdin asko dakartza. Batetik oporraldien amaiera, bereziki gazteentzat eta bestetik gure ingurutik kanpoan izan diren askoren itzulera eguneroko errutinara. Ahantzi gabe lehen aipatu dugun eguraldiaren atala. Eskoletako ateak zabaltzen dihardute kalean ziren haurrak irentsi eta behar duten formakuntza emateko.

   Askotan galdetzen naiz ia ene hitzek irakurlerik ba duten. Akaso ia ordenagailuan besterik ez da geratzen orain idazten dituzun ausnarketak. Hau da hemendik horra loturaren bat garatzen den ala ez. Ilargira lehen bidaietan bezala gogoa emten dit noizbehinka "Houston, arazo bat daukagu" ohikutzea beste inoren erantzuna entzun naian. Baina idazlana ez da hemendik urrutirako bidaia, baizik eta ahal den hurbilera zure ahotsa luzatzea. Bai eta kasualitatez lagun edota ezagun batekin topo egitean idatzitakoari buruz hitz jarioa burutzea. Eta batez ere iritsi kontrajarriak ditugunean bakoitzaren ikuspuntua zein den elkar azaltzea hitzelkarrizketa bat sortu eta pentsamenduen ildotik behin idatzita suertatu zen edukia freskotasun apal eta zintzo batez jantzi biren, hiruren ala denon artean.

      Baliabide erosoa gertatzen zaigu udazkenaren etorrera edozertaz zerbait idazteko. Zuhaitzek hostoak galtzen hasten diren bezala egutegiko orrialdeak ere erortzen dira 24 orduro. Agian egun hauetan debora bizkorrago doala ematen ba du, naturak eguzki izpi gutxiago bereganatzen duela sentitzen dugu. Itsasoa lehenago iluntzen da baina Ilargiarekiko duen harremana itsasgora eta itsabehera mugimenduek ez diote erreinu busti honi "Houston, arazo bat daukagu" esaldia luzatzeko.

jueves, 25 de agosto de 2016

Maitale izkutuak hirian

   Hiriko ikasgela batetan ezagutu ziren eta hizkuntza modernoa ikasteari ekiten zioten. Hiru urtez alemana elkar ikasi zuten eta bien arteko harremana ikasturtearen amaierarekin bukatu zen. Dena den elkarrekin ziren bitartean e-mailak erabili ohi zituzten beraien ariketak eta idazlanak elkar trukatzeko asmoz. Nola egun guztian ez ziren elkarrekin egoten posta elektronikoak lotura erakargarri bat ematen zien biei. Ariketaz gain beste gaieitan mintzatzeko parada aurkitzen zuten, adibidez, azken asteburuan non izan ziren, sein menditara igo ziren edota kostaldekozer herrixka bisitatzen aritu ere.

   Klaseak amaitu eta biak gainditu zuten ikastaro osoko azterketa trinkoa. Ikasleak hiriko kokagune ezberdinetan bizi ziren eta klasean bukatu bezain pronto hiru urtetan zehar ezagutu zuten harremana amaitutzat utzi zuten. Lanordutegi ezberdinak, biak elkar topo egiteko aukera gutxi eta astiro astiro, bien artean harreman hestu bat gainean zegoela eta e-maila berriro erabiltzen hasi ziren beraien arteko kontuak jakin arazteko.

   Horrelako egoera honetan hiruzpalau hilabete iraun ondoren biak elkar ikustea erabaki zutela. Argituko dut batak zein bestea bere bikotea zutela eta inoiz argi azaldu zuten beraien bizitza ez zutela aldatzeko asmorik euki. Elkartu ziren zentruko garagadotegi zahar batean. Lehen mailako gaia hizkuntza alemanieraz jorratu zuten. Inertzia baten mugiketa baten altzora gure bikotea hilabete batzu ikusi gabe eta hiru urtetan izan zuten gaiaz mintzatzen ari ziren. Lanean bakoitzak nolako hinzkuntza maila erabiltzen zuen, hiztegien zailtasuna gaindiezina ala ez...

   Egia esan kontaktua izan zutela aurreko egunetan baina guztia ordenadoreen bitartez garatu zuten eta ondorengo lehen zitan beraien bizitza pertsonalez fitsik ez suten aipatu. Mutila Aitor zuen izena eta neskak, berriz Kattalin. Aitorrek tabernako txoko aparte bat aukeratu zuen eta Kattalini galdera hau egin zion:"Faltan dituzu klasean batera bizi genituen urteak?" Kattalinek, lurrera begira, zera erantzun zion Aitorri: "Ba egia esango dizut, Aitor, klaseak bukatu ta gero zu ez ikustea zeharo gogorra egin zait eta hemen elkartuko ginela proposatu zenuenean asko poztu nintzen."

   Ikasle izandako bi pertsona haiek hizkuntza bat ikasi baino zer edozer gehiago bizi izan zute ikasgela haietan. Garagardo bat hartu eta tabernatik irten ziren bakoitza bere etxera eta beste batean bilduko zirela. Aitor eta Kattalin kontaktuan dihardute eta behin ikasgela batean aurkitu ziren ikasle biren jokoan sartu ziren teknologia berrien eskutik ikasteko tresna topatu ere.

jueves, 4 de agosto de 2016

Uda eta lanean orduari begira

    Duela 29 urte lanean hasi nintzen bulegari bezala egun ari naizen entrepresa berberan. Gogoratzen dut abuztuko lehen egun haiek nituen ikasketak erabiltzen hasteko  bulego hura. Bai, abuztuko lehen astean lan egiten hasi nintzen eta hurrengo urteetan zehar abuztu osoak lanean bete ditut. Oporrak izan ditut, normalean zatika eta gehienean uztaila, iraila, urria eta behin azaroan ere hartzeko aukera izan dut.

   Zerbitzu entrepresa batean aritzea bezeroen hurbiltasuna udan biguntzen dela esan daiteke. Honek eragin zuzena dauka bulegora iristen diren betebeharrak, enkarguak eta ordainak. Lankideen murrizketa nabaria da eta hiria bezala jendez guttitzen hasia dago. Hala eta guztiz ere lana ba dago eta eguneko errutina urte osoan errepikatzen da hilea azaroa, apirila edo abuztua ba da. Kontsolamendu bat izaten da aste hauetan asteburua ere dagoela eta astekoari eten bat egiteko para suertatzen zaigula langile udatiarroi.

   Eguzkiaren argitasunak eguneko ordu gehiago harrapatzen ditu eta ondoren eguna luzeagoa dela lo egiteko grina zerbait desagertzen zaigu gainetik. Gainera, lanera joatean kaleek argi naturalez jantzita daude.  Neguan alderantziz suertatzen den gauza bat, eguna hain luzea denez edo, eskumuturreko ordulariari gehiagotan luzatzen diogula gure begirada galdekorra zer ordu ote den bila. Eta aldi askotan honi begira denbora astiroago dijoala dirudi eta gure aurreko begirada une labur batean izan dela konturatzen gara.

martes, 21 de junio de 2016

Berehala irakasleaz ohartu nintzen

   Halaxe gertatu zen arratsalde hartan: udaberria udara trokatzen zen egun hartan telefonoaren dei hura hankaz gora utzi ninduen bakarrik ez nengoelako lankide haien ondoan bait nengoen. Usai berriztu baten etorrerak ene burua atondu zuen eta zutuz pentsatu baino, zutaz berriro egoteko parada noiz izango. Egia esan, eta hala kontatu zidan lagun batek, distantzian maitemina areagotu egiten da eta aldiz hurbiltasunean beldurraren indarra moteltzen digu harremana. Dena den, han ala hemen, berdin sentitu behar ditugu gure elkar taupadak eta berehala toki ezberdinetan gaudenean elkartzeko edo biak bat egiteko laguntzaile bihur daiteke telefonoa, finkoa ala mugikorra. Saiakera bezala eta egungo teknologia dijitalari esker batak besteari argazkiak bidaltzen une lasaiak pasatzen ditugu eta behin esan zenuen bezala argazkiak bezaka, gozokiak batak besteari luzatzen jarraitzea zentzugabekeria litzateke.

     Beste pasadizu batean azterketa bat egiten ikusten zaitut, garrantzi handi duen azterketa eta beti iruditu zait ondo prestatua abiatzen zarela ariketa mardul, gogor eta zail horietara. Ongi dakit guzti honek esfortzu sakona eta loari minutuak baino orduak lapurtzen ari zerala. Emakume sendoa izan behar da zure bizimoduari aurre egiteko. Senideen etxetik at baino ez hain urrun. Eguneroko bizitzari aurpegi irribarretsua jarri eta eten gabe lan odu luzeetan murgildua hainbeste maite duzun eskola horretan, haurrei etorkizunerako prestaketa bat ematen. Atzerriko hizkuntza beharrezkoa irakasten.

jueves, 19 de mayo de 2016

Aurtengo lehen txangada itsasora

   Iragan ostiralean gertatu zen. Emazteari esan nion nola eguraldi aurriluspenen arabera ostiraleko arratsaldea asteburuko une aproposena izango zela itsasoko ura estreinuz daztatzeko. Hala esan eta hala egin. Hondartzara hurbildu ginen eta zerua hodeiak eta eguzki tartez jantzita zegoen. Uraren hotzberoa jakina nuen, 15 gradutakoa. Arazo bakarra zen kanpoko giroa pare bat gradu gutxienez zenbatzea.

 Uretara sartu nintzen eta zirrara hedaggarri bat ene gorpu osoa estali zuen. Olatu asko ez zeguen hondartzako inguru hartan eta honek lagundu zuen. Uretan eta bost minutu ondoren, aklimatazioa lortu nuen eta ni neu guztia ur barrenean egotea ere. Orduan igeri libre egiteko ahalmena somatu nuen eta ur azpian jolasteko ere parada aurkitu nuen.

Gustora olatuen artean, olatuen altzora eta beraien indarrez batetik bestera mugituz uraren freskotasuna beste atal aparte batean  geratzen zen. Ur gezalaren neraganatzeak aspaldian ikuturik gabe nuen paradisu urdin eta berdearen hurbiltasunak ene gorpua asetu egin zuen. Hogei minutu ondoren itsasoa utzi nuen bere bakardadean. Geroxeago haur kirolari prestuak eta atonduak nik utzitako hesparrura abiatuko ziren.

lunes, 2 de mayo de 2016

Itasoan etengabe zeruari begira

   Ia asteburu guztietan kostaldera joaten gara eta ostiraletik igande arratseraino bertan izaten gara. Egia esan, aldatzen ez ditugun ohitura batzuez gain, eguraldiaren menpe aurkitzen gara zer egin ala ez egiteko orduan. Ohituren artean kirola betekizun garrantzitsua dauka, baetz ere, goizeko lehen orduetan igerilekura joaten bait gara, Igeri, sauna jaccuzzi eta abarrez goizeko lehen ordu hauek borobiltzen dugu.

     Handik aurrera eta kirolaren atala bete eta gero kafe bero baten egarria asetzen dugu eta ondoren etxean behar diren elikagai, garbigai eta gainontzeak erostera abiatzen gara. Bitartean karrikak pasialeku lagungarriak bihurtzen dira. Eguraldia trakets denean, orduan gure paseatze lanak aldatzen dira eta etxeko babesean irakurketa edo ordenagailuarekin denborapasatzea posible da.

      Azken finean asteburuaren mamia zera da, aste osoan lanaren inguruko guztiarekin moztu eta atsedena nonbait aurkitzean datza. Kostaldeak eskeintzen digun eskenatokia hondartzarekin osatzen da eta inguru ireki eta argitsuen lekuak lehenago aupatu dudan atzedena gure gaineko zeruan marrazturik ukusten dugu.

     Gauz hauek astelehen batean idazteak delitu duela badirudi baino agian aurreko asteburuan egindakoa erabatera bere lotura bila dabil datorrenari begira. Bitarteko egunak lanegunak dira baina egunak aurrera, asteburua gero eta hurbilago dago. Gainera, lan egun hauen bilakaera lasaiagoak bihurtzen dira jai egunei begira.

viernes, 29 de abril de 2016

Berriro ere malenkoliaz jantzita aurkitu nituen zure begiek

   Behin batean mugikorra hartuko zenuela ohartu nintzen eta besterik gabe deitu nizun arratsalde udaberritar hartan. Zu lanetik irten da egoniz une aproposazela paratu zitzaidan eta zure lehen hitzak "Aupa aspaldiko" oraindik ene belarrietan diraute. Oroimenaren entzumen hura indarrez betetzen ditu bakardadeak lagatzen didan mementu horiek.

    Beno, mugikorra erabili zenuen baina ni, oraindik lanean nengoela deia egonkorratik luzatu nizun. Eguraldia, familia, kirol zaletasuna gure hizjarioaren topikotan bihurtu ziren hamar minutuko solasaldi lasai batean. Elkarrekin egongo bagina, seguraski, kafe bat hartzen izango ginen, beste patxada batean urrutizkinen menpekotasun hotza eta motela alde batera utziz. Hala eta guztiz ere, zure hitzetan kutsu ezagun bat nabaritu nuen: malenkolia. Ez dakit ondo honen seinua  zure iraganari begiratzean balego erdi errudun sentiberaz jabetu nintzen. Baina gure kondairetan ez daude onak ez eta txarrak, ez galtzaile es eta errudunak. Gizaki xumeak izateko doia aurpegian eraman dugu beti eta egiaren aldeko gazteak izaten jardun genuen urte askotan zehar. 

   Nola gure harreman profesionala handik haratago kokatua egon. Ez, biok genekien gure hasierako lotura ikasgeletan sortu zela, Unibertsitatekoak, alegia. Eta handitik aurrera elkar egoteari baino elkar hizketa erlazio batean murgildu gara. Ondo ulertu nuen nahiz eta harreman hestu hau posta electroniko ala mugikorren trebeziaz baliatu gizatasun ezberdin bat sor zitekeela noizean behin: oraingoan bezala zure izaera malenkolikoa.